Eksperyment pedagogiczny

Dnia 16 sierpnia 2019 r. Minister Edukacji Narodowej wydał pozytywną decyzję
i wyraził zgodę na realizację eksperymentu pedagogicznego „Teatr jako środek wszechstronnego rozwoju uczniów – nauka przedsiębiorczości” określając jego ramy czasowe na okres od 1.09.2019 do 31.08.2038.  

W praktyce oznacza to, że nasza szkoła na kolejne 18 lat ma zapewnione bezpieczeństwo realizacji programu autorskiego oraz finansowania prowadzonych
w Łejerach zajęć teatralnych. Jest to jednocześnie zgoda na inne zasady postępowania rekrutacyjnego niż ustalone w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Teatr jako środek wszechstronnego rozwoju uczniów - nauka przedsiębiorczości

Eksperyment skierowany jest do uczniów o szczególnej wrażliwości, bogatej wyobraźni i zarysowujących się zdolnościach artystycznych. Polega na:

Modyfikacji programu nauczania zajęć teatralnych 
o naukę przedsiębiorczej, samodzielnej pracy uczniów nad spektaklem – od pomysłu do realizacji przy ścisłej współpracy i korelacji z pozostałymi przedmiotami szkolnymi.

Nauczyciele innych przedmiotów wzbogacą swoje plany pracy o możliwość realizacji takich treści, dzięki którym uczeń:

  • na języku polskim – nauczy się pisać scenariusz;
  • na języku angielskim/niemieckim – przetłumaczy tekst;
  • na historii – skonsultuje i pozyska wiedzę dotyczącą epoki, prawdy historycznej odnoszącej się do tekstu, kostiumu czy rekwizytu;
  • na przyrodzie/biologii – otrzyma istotne informacje dotyczące człowieka, roślin oraz zwierząt. Dzięki tej wiedzy będzie potrafił przenieść na scenę jak najbardziej autentycznie zachowanie np. danego zwierzęcia w sytuacji: strachu, radości czy polowania…;
  • na matematyce – dowie się jak zliczyć koszty, przewidzieć ryzyko  czy zaplanować budżet; 
  • na informatyce – nauczy się archiwizować swoją pracę zgodnie z wykorzystaniem współczesnej technologii;
  • na plastyce – zaprojektuje swój kostium oraz scenografię;
  • na technice – wykona projekt kostiumu i scenografii;
  • na muzyce – nauczy się śpiewać wybrane piosenki, instrumentalizować;
  • na wychowaniu fizycznym – nauczy się zagospodarowania przestrzeni oraz jak wykorzystać przedmioty do ćwiczeń gimnastycznych w przestrzeni teatralnej;
  • na godzinie wychowawczej – nauczy się technik relaksu autogennego.

Tak zaplanowany plan pracy nauczycieli jest punktem wyjścia do realizacji obowiązkowego programu zajęć teatralnych autorstwa Elżbiety Drygas, Jerzego Hamerskiego i Anny Zawadzkiej. 

Program zajęć teatralnych zakłada trzy stadia:

– Inspiracja (zachęta) –  zdobywanie umiejętności warsztatowych dotyczących teatru oraz tworzenia spektaklu. Istotą tego etapu jest stworzenie uczniom możliwości świadomej zabawy słowem czy gestem i uświadomienie, że ich zdanie się liczy i ma wpływ na wspólną pracę.

– Tworzenie idei (tworzenie pomysłu, planowanie)  uczniowie w oparciu o nabytą wiedzę, gotowe do wypracowania nowych rozwiązań, tworzą swoją wizję dzieła o charakterze artystycznym. Każde dziecko może zaproponować grupie inny pomysł. Wspólnie wybrane zostanie najlepsze rozwiązanie.

– Wdrażanie (realizacja) – Na tym etapie wizja zamienia się w realizację. Powstaje dzieło o charakterze artystycznym np. spektakl, krótki film, happening czy wystawa. 

Uczniowie na wszystkich etapach kształcenia, we wszystkich klasach przejdą przez każde stadium procesu. Różnice polegają na natężeniu i skupieniu uwagi na jednym
z nich. 

I etap kształcenia (klasy 1-3) – priorytetem jest inspiracja, która stanowi fundament
do przejścia kolejnych etapów.

II etap kształcenia (klasy 4-6) – uczniowie skupiają się na tworzeniu pomysłów 
i planowaniu. Priorytetem tutaj jest tworzenie idei.

III etap kształcenia (klasy 7-8) – nabyta wiedza i umiejętności planowania pozwalają uczniom przejść do świadomej realizacji. Priorytetem na tym etapie kształcenia jest wdrażanie.

Wprowadzeniu rozwiązań sprzyjających rozwijaniu samodzielności i odpowiedzialności uczniów za naukę poprzez podział procesu edukacyjnego na trzy etapy:

Pierwszy etap edukacyjny – klasy 1- 3 – praca z lalką sceniczną, czyli projekt działań wychowawczych klasy wokół wybranego na dany rok szkolny bohatera, który towarzyszy uczniom w każdej sytuacji szkolnej z wykorzystaniem elementów planu daltońskiego. 

Drugi etap edukacyjny – klasy 4 – 6 – praca metodą projektu realizowanego we wspólnej grupie uczniów klas 4 – 6. Podczas zajęć realizowana jest podstawa programowa języka polskiego, matematyki, przyrody i plastyki. Zajęcia realizowane cyklicznie w grupach mieszanych wiekowo. 

Trzeci etap edukacyjny – klasy 7 – 8 – W ramach indywidualnego międzyprzedmiotowego projektu tzw. „godziny projektowej”, każdy uczeń jest zobowiązany do zrealizowania i publicznego zaprezentowania jednego z trzech rodzajów projektu, realizowanego indywidualnie lub w parze: badawczego, artystycznego i „na rzecz innych”. 

Wprowadzenie jako obowiązkowych na wszystkich etapach nauczania  
i wszystkich przedmiotach następujących elementów „pedagogiki fińskiej
, zakładającej radość, przejmowanie inicjatywy przez uczniów i spontaniczność
w realizacji działań lekcyjnych, współodpowiedzialność za naukę (samodzielność
w procesie zdobywania wiedzy), koncentrację na własnych możliwościach i osiąganiu zespołowych celów, kształtowanie takich umiejętności jak: uważność, relacje międzyludzkie, samoświadomość, wiara we własne siły i możliwości;

  • ograniczenie ilości sprawdzianów i testów;
  • zamiana „czerwonego długopisu na zielony ołówek”; stosowanie oceny kształtującej;
  • „Aniołki”, czyli działania kształtujące przyjazne, ufne relacje między najmłodszymi
    i najstarszymi uczniami; 
  • edukacja w terenie;
  • rozwiązywanie konfliktów między uczniami za pomocą tak zwanej „listy spraw”;
  • przerwy międzylekcyjne od klasy 4 będą trwały 15 minut a co drugą uczniowie będą spędzać na boisku szkolnym;
  • w szkole nie ma dzwonków;
  • czas zajęć świetlicowych uczniowie będą spędzać przede wszystkim w formie swobodnych i samodzielnych zabaw;
  • częste wzbogacanie lekcji obecnością gości tzw. „wzbogacaczy”.

Licznych działaniach wolontaryjnych budujących tolerancję, szacunek i gotowość niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebują.

Wykształcenie konieczności niesienia pomocy innym, rozwój empatii, tolerancji, szacunku dla odmienności poprzez spotkania z osobami aktywnie zaangażowanymi
w akcje humanitarne i wolontaryjne oraz  włączanie się w akcje humanitarne oraz działania na rzecz innych. 

  • adopcja na odległość dzieci z Madagaskaru dzięki Fundacji Ankizy Gasy,
  • budowa szkoły w Ulyankulu w Tanzanii dzięki fundacji Wayair Foundation
  • akcje zbiórek pieniężnych i rzeczowych na rzecz potrzebujących
Collegium Da Vinci

Opieka naukowa – Katedra Edukacji i Nowych Mediów Wydziału Nauk Społecznych Collegium Da Vinci w Poznaniu

Miasto Poznań

Zajęcia teatralne finansowane są przez organ prowadzący – Miasto Poznań