Zaułek Łejerów

ZAUŁKIEM NA SZAGĘ
Tu brzęczy oaza
naszego Pegaza
i teatr, gdzie muza nie nudzi.
Za płotem się wiara
napina i stara,
by dzieci uskrzydlić na ludzi.
ref.
A skrócik – zaułek się tędy – owędy
w te pędy… i tędy – owędy…
Na szagę, zaułkiem, za szkołę.
Dopiero:
podsłuchać, co widać,
podpatrzeć, co słychać,
pomachać zza płota Łejerom.
Bez lipy pod lipą
pomysły się sypią,
siwieje planeta parkowa.
A scena cierpliwa
butami obrywa
od nowych pokoleń, od nowa.
ref.
A skrócik – zaułek się tędy – owędy (…)
Zaułkiem gdy trzeba,
lecz życia nie przegap.
I mądrze do rana przegadaj.
Świat ciągle się zmienia.
Ty upchnij w kieszeniach,
co chcesz na pamiątkę od świata.
ref.
A skrócik – zaułek się tędy – owędy (…)
słowa: Marcin Przewoźniak

Jest takie miejsce w Poznaniu, zaraz obok naszej szkoły i teatru. Po lewej stronie nasz płot, po prawej stronie – dom, z tyłu – Cytadela. Pod stopami – dróżka. I ta właśnie dróżka od wczoraj ma swoją nazwę: ZAUŁEK ŁEJERÓW.